خدایا ... ( از دکتر چمران)

خدایا...هدایتم کن...زیرا می دانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است.

خدایا...هدایتم کن...که ظلم نکنم...زیرا می دانم که ظلم چه گناه نابخشودنی است. خدایا...ارشادم کن که بی انصافی نکنم...زیرا کسی که انصاف ندارد شرف ندارد.

خدایا...راهنمایم باش تا حق کسی را ضایع نکنم...که بی احترامی به یک انسان ،
همانا کفر خدای بزرگ است.

خدایا...مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده...تا حقایق وجود را ببینم
و جمال زیبای تو را مشاهده کنم.

خدایا...پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گرساز...
تا فریب زرق و برق عالم خاکی، مرا از یاد تو دور نکند.

خدایا...من کوچکم، ضعیفم، ناچیزم، پرکاهی در مقابل توفان ها هستم، ...
به من دیده های عبرت بین ده...تا ناچیزی خود را ببینم...
و عظمت و جلال تو را براستی بفهمم و به درستی تسبیح کنم.

خدایا...دلم از ظلم و ستم گرفته است...

تو را به عدالتت سوگند می دهم که مرا در زمره ستمگران و ظالمان قرار ندهی...
که جاذبه های مادی زندگی، مرا از زیبایی و عظمت تو غافل نگرداند.

خدایا...می خواهم فقیری بی نیاز باشم...
خدایا...خوش دارم گمنام و تنها باشم تا در غوغای کشمکشهای پوچ مدفون نشوم

خدایا...دردمندم، روحم از شدت درد می سوزد...
قلبم می جوشد، احساسم شعله می کشد...
بندبند وجودم از شدت درد صیحه می زند...

تو مرا در بستر مرگ آسایش بخش...
خدایا...به سوی تو می آیم...

از عالم و عالمیان می گریزم...
تو مرا در جوار رحمت خود سکنی ده.

دکتر مصطفی چمران

نامه ای از سوی خداوند

به نام جاودانه

نامه ای از سوی خداوند:

این نامه را نوشتم تا بگویم ای بنده ی خوبم، وقتی که به سوی زمین فرستادمت از غم دوری من گریه می کردی. با این که به تو وعده داده بودم که دوباره پیش من بر خواهی گشت. پس چرا تو که آن قدر دوستم داشتی دیگر یادم نمی کنی؟ دیگر دوستم نداری؟ دیگر دلت برایم تنگ نمی شود؟ چون چند وقتی است که با من خلوت نکردی.

شخصیت خود را محک بزنید

به این تست شک نکنید. این آخرین و استانداردترین تست شخصیت شناسى است که این روزها در اروپا بین روانشناسان در جریان است. پاسخهایش هم اصلاً کار دشوارى نیست. کافى است کمى به خودتان رجوع کنید. یک کاغذ و قلم هم کنار دستتان باشد و جوابی را که انتخاب می کنید یادداشت کنید که بتوانید امتیازهایى که گرفته اید جمع بزنید. حاضرید؟ پس شروع کنید: 
 

معجزه قرآن, دانشمند آمریکایی را مسلمان کرد

---

دوست معمولی، دوست واقعی

دوست معمولی هیچگاه نمیتواند گریه تو را ببیند.
دوست واقعی شانه هایش از گریه تو تر خواهد بود.

دوست معمولی اسم کوچک والدین تو را نمیداند.
دوست واقعی شاید تلفن آنها را جایی نوشته باشد.

دوست معمولی یک جعبه شکلات برای مهمانی تو میآورد.
دوست واقعی زودتر به کمک تو می آید و تا دیر وقت برای تمیز کردن میماند.

دوست معمولی از دیر تماس گرفتن تو دلگیر و ناراحت میشود.
دوست واقعی میپرسد چرا نتوانستی زودتر تماس بگیری؟

دوست معمولی دوست دارد به مشکلات تو گوش کند.
دوست واقعی سعی در حل آنها میکند.

دوست معمولی مانند یک مهمان عمل میکند و منتظر میماند تا از او پذیرایی کنی.
دوست واقعی به سوی یخچال رفته و از خود پذیرایی میکند.

دوست معمولی می پندارد که دوستی شما بعد از یک مرافعه تمام می شود.
دوست واقعی میداند که بعد از یک مرافعه دوستی محکمتر میشود.

دوست واقعی کسی است که وقتی همه تو را ترک کرده اند با تو می ماند.